തിരികെ വരവ്

കരൾ നൊന്ത് നാഥാ
നിന്നരുകിൽ വരുന്നേൻ
കരുണ ചൊരിയണമേ
ത്രിക്കരം നീട്ടിണെ...... (2)

അകലുമീ തിരകൾ പോലെൻ
 ദുരിതങ്ങൾ ഒഴിയണമേ
കനിവെന്നിൽ നിറയണമേ......  നാഥാ നിൻ
കനിവെന്നിൽ നിറയണമേ                           ...... (കരൾ)

നിന്നിൽ നിന്ന് ഓടിയകന്നൊരെൻ കാലുകൾ
നിന്നെ തിരയുന്നു
തിരികെ ചേർത്തിടണെ
തിരുസന്നിധിയിൽ   ചേർത്തിടണെ .... (കരൾ)

കൂടണയുമോരീ  കിളികൾ
നാളെ പുലരിയിലകലുമ്പോൾ
പുതുജീവനാക്കിടണെ...
എന്നെ നിൻ നിറവാൽ
പുതുജീവനാക്കിടണെ...   (കരൾ)

( പ്രാർഥനാ ഗാനം എഴുതാൻ ഒരു ശ്രമം ...എന്തായോ എന്തോ ? )

നിശബ്ദ ഭവനം

നീണ്ടും കുറുകിയും

നിറമുള്ളതും നിറമറ്റതും

അലങ്കാരങ്ങളോടെയും അല്ലാതെയും

കാഴ്ച്ച യെത്തുന്നിടത്തെല്ലാം കുരിശുകൾ;

സന്ധ്യയോടൊപ്പം  വളരുന്ന

എന്റെ ഏകാന്തതയിലേക്ക്

അവ അങ്ങനെ തലനീട്ടി നില്ക്കുന്നു

ജനനദിവസംതന്നെ എത്തിച്ചേർന്നവർ,

ജീവിതത്തിന്റെ രഥചക്രത്തിലൂടെ

സുഖ-ദുഖങ്ങളുടെ ശതകം കടന്നവർ,

പ്രതീക്ഷകളുടെ ഇടവഴിയിൽ

അപ്രതീക്ഷിതമായ് ഇടറിവീണവർ

കുടുംബമായ് ഒരുമിച്ചെത്തിയവർ .

അനാഥമായ് കാടുകയറിയ -

കൽക്കെട്ടുകൾ

ജീവിതം

ഒറ്റവരിയിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ

തിളങ്ങുന്ന മാർബിൾ ഫലകങ്ങൾ

 പുത്തൻ അതിഥിക്കായ്

കാത്തിരിക്കുന്ന  നീളൻ കുഴി;

കാഴ്ച്ചകളുടെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് നടുവിൽ

ഒരുപിടി പൂക്കളുമായ്‌ ഞാനും

അതിരിൽ വിടരുന്ന

കുഞ്ഞുപ്പൂക്കളിലേക്ക് പാറുന്ന

മഞ്ഞനിറമുള്ള പൂമ്പാറ്റയിലേക്ക്

എന്റെ കണ്ണുകൾ ചായുന്നു

തിളക്കമറ്റ പൂക്കളിലേക്ക്‌

ഉരുകിച്ചേരുന്ന മെഴുകുതിരിയുടെ

ഈ കുഞ്ഞിവെട്ടത്തിലും

കയ്യൊപ്പ്

രാവിലാരോ പാടുന്നെനിക്കായ്

നോവിന്റെ സങ്കീർത്തനം

വിണ്‍ തടങ്ങളീന്നടർന്ന

വെള്ളി മഴനൂലുകൾ

ആർദ്രമായിന്നീ

വിരൽതുമ്പിലൂടൂർന്നു വീഴവെ

ദൂരെയാ നദി

കരകവിഞ്ഞെത്തുന്ന

പ്രളയത്തുടുപ്പിലെൻ

മുറ്റം മുങ്ങിക്കുളിരവേ 

നേർത്തു നേർത്തു ഞാനൊരു
നിലാവിന്റെ തുണ്ടാകുന്നു
വാടിവീണൊരു പൂവിന്റെ
മങ്ങിയ ഇതളാകുന്നു.